Boeddha kop?

Voor een gebouw in Haarlem mocht ik een Boeddha-achtige kop namaken in zandsteen. Er was ook nog een pelikaan die opnieuw gehakt moest worden maar dat nam Koen voor zijn rekening. Er waren helaas alleen nog foto’s van de originele beelden, want terwijl zij klaar lagen om opnieuw in een gevel gemetseld te worden werden ze gestolen.

Het maken van beeld op basis van 1 of 2 foto’s is best een uitdaging. Ik ben begonnen met een klei model te maken op dezelfde schaal zodat ik aan de hand van het model makkelijk kan meten.  Sommige details hoeven niet helemaal uitgewerkt te worden in de klei, zoals de bolletjes (zie foto hierboven) rondom het gezicht. Dit zou alleen maar een tijdrovend klusje worden en zijn qua vorm duidelijk genoeg om direct in de steen te maken zonder ontwerp.

Een paar belangrijke punten om op te zoeken zijn de hoogste delen. Een lijn door het midden van het gezicht van voorhoofd tot kin bepaald waar het gezicht het meest de ruimte in steekt en is dus een goed uitgangspunt. Dan volgt de breedte van het gezicht, op zijn breedst bij de jukbeenderen en aflopend naar de kin. Dan volgt de neus, een belangrijke vorm om vele anderen vormen en verhoudingen aan af te lezen. Als centraal onderdeel van elk gezicht geeft de neus veel houvast in de omliggende delen zoals de wenkbrauwen, ogen, wangen en mond.  Het klei model is een goed uitgangspunt maar kan op een gegeven moment aan de kant gezet worden.

Om het lijkend te maken loop je vaak het volgende probleem: van een kant ziet het er goed uit, vanaf een andere klopt het nog niet helemaal. Het blijft een kwestie van zoveel mogelijk de foto’s te benaderen, alhoewel er altijd verschil in zal zitten. Uiteindelijk is het ook zo dat dit het nieuwe beeld wordt, wat niet exact hetzelfde is, maar op zijn minst dezelfde kwaliteit van afwerking en expressie moet hebben. Wat ook meespeelt is de hoek waarin het beeld bekeken moet worden. Voor het oorspronkelijke beeld moest je omhoog kijken en levert het leukste aangezicht op.